Hallo allemaal,

Vandaag toch even een korte blog. Vanmorgen opgehaald door Ritah en naar mijn project voor bijna vier weken. Op de boda-boda. In de spits!!!! Een avontuur, maar ok de gelegenheid om om mij heen te kijken. ( Gelijk afspraken gemaakt waardoor ik nu een prive chauffeur heb.) Het centrum door en richting buitenwijk. Ook een verandering van omgeving. Meer sloppenwijken, veel vrachtverkeer en heel veel mensen die hun waar willen verkopen langs de straat. Aangekomen bij het project eerst een rondleiding. Slaapzalen waar kinderen verzorgd worden, baby`s die borstvoeding krijgen. Ik zie veel kinderen en jong volwassenen met ernstige been- en heup- problemen. Veel lopen op krukken of zitten in een rolstoel. Allemaal bekijken ze de mzungu. (blanke). Ik krijg voorlichting van de fysiotherapeut,logopedist en instrumentenmaker. Ik krijg een rondleiding in de werkplaats waar prothesen worden gemaakt en zelfs rolstoelen. Als je ziet met welke middelen ze dit voor elkaar krijgen. Respect. Naarmate de ochtend voortschrijdt zie ik ook mensen uit de omgeving binnen druppelen. Het centrum heeft nl. ook een adviserende functie naar ouders.

Daarna liepen we door naar het early learning centre( Pippo in het klein) Wat een positieve sfeer. Men was met de grote schoonmaak bezig en de kinderen waren op hun manier aan het "helpen". Na een gesprek met het hoofd ( Berna ) ga ik hier de komende weken helpen. Met alle beperkte middelen die ze hier tot hun beschikking hebben maken ze er wat van. De kinderen krijgen veel aandacht en worden gestimuleerd door hun persoonlijke verzorgsters.Ook gaat men op outreach ouders te adviseren hoe om te gaan met hun gehandicapte kind. Ik hoop dat ik nog een keertje mee mag gaan.

Vandaag heb ik mee schoongemaakt, hebben we gesproken over de werkwijze die ze hanteren. Er worden zelfs doelen opgesteld. De kinderen vragen allemaal een iindividuele aanpak. Er zijn meervoudig gehandicapten en kinderen met een lichamelijke beperking. `s Middags wordt er gespeeld in de speeltuin en worden spelenderwijs vaardigheden aangeleerd.

Ik ben heel benieuwd hoe deze weken verder gaan lopen maar het voelt erg goed. De kinderen zijn geweldig en sommigen willen de mzungi aanraken aan haar gezicht. ( Kan dat witte weg?) Iedereen is erg aardig en vertelt zijn/haar eigen verhaal. Een kort verhaaltje, maar aan het einde van de week volgt een uitgebreider verslag.

Groetjes,

Petra