petranaarbulgarije.reismee.nl

Het is tijd voor verandering.


Hallo allemaal

Ik had beloofd om niet al te lang te wachten voordat ik een nieuw berichtje zou plaatsen. Excuus, het is er niet van gekomen. Terug komen in Sofia betekend ook weer volop aan de slag en genieten van het leven hier. Helaas was het weer niet zo zonnig en warm in het voorjaar als afgelopen jaren, ik heb zelfs een regenjas gekocht. Maar na regen komt zonneschijn.

Het werk was weer zeer divers. Jonge kinderen, jeugd. Regelmatig met het openbaar vervoer maar ook lekker met de mountainbike. Uitwaaien. Als Nederlander ben ik gewend aan het verkeer. De Bulgaren fietsen hoofdzakelijk in het weekend en dan nog in het park. Verkeersregels? Wat zijn dat? Dus jullie begrijpen dat bussen, taxi`s en auto`s niet zo blij zijn als ze een fietser op straat zien. En dan ook nog eentje zonder helm en met mooi weer in korte broek of een jurk. Ik kan zeggen dat het goed is gegaan, hoewel ik ook wel eens het internationale gebaar heb gemaakt.

In juli werd het duidelijk dat het exchange programma, wat elk jaar opnieuw wordt ingevuld, in 2018 anders gaat worden. Het heeft meerwaarde als Bulgaarse collega`s naar Nederland komen. Dat betekend dus dat er een vooruitgang is. Er zullen ook nog Nederlanders hier naartoe komen maar dan betreft het een consult op aanvraag.

En daar begint voor mij het nadenken. Wil ik terug naar Nederland, wil ik toch wat anders. Nieuw land, nieuwe taal?? Moeilijk maar gezien mijn leeftijd moet ik niet alleen op mijn gevoel afgaan maar ook realistisch zijn. Eerst maar eens op vakantie. Kramen in Mexico bij mijn nieuwste kleinzoon. Een heerlijke tijd en dan ook nog een paar dagen in Apeldoorn bij de andere spruiten. Wat heb ik genoten.

En dan komt er een vacature ( droombaan) voorbij die ik niet kon laten schieten. Dus na Mexico op sollicitatiegesprek. En yes, aangenomen! Al per 21 oktober. Het wordt dus toch Nederland.

Terwijl ik dit schrijf heb ik de laatste verslagen verstuurd en mijn laatste presentatie voorbereid. Verder staat mijn hele week al in het bezoeken van alle family homes, dag centra etc. waar ik de afgelopen jaren ben geweest. Als ik nu zie wat er al allemaal veranderd is en de ontwikkeling zich voortzet wordt ik hier erg blij van en het raakt en ontroert mij. Voeg daar nog bij alle lieve woorden, knuffels en cadeautjes die ik krijg dan begrijpen jullie dat de tranen soms “ hoog” zitten.

Ik neem hier afscheid met een lach en een traan. Ik verheug mij op mijn nieuwe baan maar nu nog even niet.

Tot binnenkort allemaal en dank jullie voor het “meereizen”.

Liefs,

Petra




















































Ik kan zeggen dat het goed is gegaan, hoewel ik ook wel eens het internationale gebaar heb gemaakt.

In juli werd het duidelijk dat het exchange programma, wat elk jaar opnieuw wordt ingevuld, in 2018 anders gaat worden. Het heeft meerwaarde als Bulgaarse collega`s naar Nederland komen. Dat betekend dus dat er een vooruitgang is. Er zullen ook nog Nederlanders hier naartoe komen maar dan betreft het een consult op aanvraag.

En daar begint voor mij het nadenken. Wil ik terug naar Nederland, wil ik toch wat anders. Nieuw land, nieuwe taal?? Moeilijk maar gezien mijn leeftijd moet ik niet alleen op mijn gevoel afgaan maar ook realistisch zijn.

Eerst maar eens op vakantie. Kramen in Mexico bij mijn nieuwste kleinzoon. Een heerlijke tijd en dan ook nog een paar dagen in Apeldoorn bij de andere spruiten. Wat heb ik genoten.

En dan komt er een vacature ( droombaan) voorbij die ik niet kon laten schieten. Dus na Mexico op sollicitatiegesprek. En yes, aangenomen! Al per 21 oktober. Het wordt dus toch Nederland.

Terwijl ik dit schrijf heb ik de laatste verslagen verstuurd en mijn laatste presentatie voorbereid. Verder staat mijn hele week al in het bezoeken van alle family homes, dag centra etc. waar ik de afgelopen jaren ben geweest.

Als ik zie wat er al allemaal veranderd is en hier de ontwikkeling zich voortzet wordt ik hier erg blij van en het raakt en ontroert mij. Voeg daar nog bij alle lieve woorden, knuffels en cadeautjes die ik krijg dan begrijpen jullie dat de tranen soms “ hoog” zitten.

Ik neem hier afscheid met een lach en een traan. Ik verheug mij op mijn nieuwe baan maar nu nog even niet.

Tot binnenkort allemaal en dank jullie voor het “meereizen”.

Liefs,

Petra

Reacties

Reacties

Rita

Heel goede keuze en weer een nieuwe uitdaging.
Verder wens ik je een goede thuisreis en zie je 26-10 gezellig.
Lieve groet Rita.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!